ბილ გეიტსსა და ლეონარდო და ვინჩის ერთი საერთო ჩვევა ჰქონდათ — თუ მას დღეში 10 წუთს დაუთმობთ, უფრო ნათლად იფიქრებთ - rogor.ge

ბილ გეიტსსა და ლეონარდო და ვინჩის ერთი საერთო ჩვევა ჰქონდათ — თუ მას დღეში 10 წუთს დაუთმობთ, უფრო ნათლად იფიქრებთ

რა საერთო ჩვევა ჰქონდათ გეიტსს და და ვინჩის?

ლეონარდო და ვინჩი, როგორც ისტორიკოსი ჯორჯო ვაზარი მოგვითხრობს, ხანგრძლივად უყურებდა „საიდუმლო სერობის“ კედელს. თითქოს არაფერს აკეთებდა — უბრალოდ ფიქრობდა, აკვირდებოდა და ელოდა. შემდეგ კი მოულოდნელად, სწრაფი მოძრაობით ამატებდა მნიშვნელოვან დეტალს და ისევ ტოვებდა სამუშაოს. ეს „უმოქმედო დრო“ სინამდვილეში აქტიური გონებრივი მუშაობა იყო.

ხუთი საუკუნის შემდეგ, ბილ გეიტსმა საკუთარი სტრატეგია შეიმუშავა — „ფიქრის კვირები“. ის შვიდ დღეს ატარებს მარტო, ტბის პირას მდებარე ქოხში, გამორთავს ტელეფონსა და კომპიუტერს, თავს არიდებს შეხვედრებს და ყურადღების გამფანტავ გარემოებებს. ამ დროს გეიტსი კითხულობს წიგნებს, აკეთებს ჩანაწერებს და ფიქრობს. 1995 წელს, სწორედ ასეთი „ფიქრის კვირის“ დროს, მან დაამტკიცა პირველი Internet Explorer-ის შექმნა.

ორივე მათგანმა — სხვადასხვა ეპოქაში — აღმოაჩინა ერთი და იგივე ჭეშმარიტება: ახალი იდეების შესაქმნელად საჭიროა დრო, სიჩუმე და გარე სამყაროსგან განმუხტვა.

რას ამბობს მეცნიერება?

ნეირობიოლოგი ჯოზეფ ჯებელლი, წიგნის „ტვინი დასვენების მდგომარეობაში“ (2025) ავტორი, განმარტავს, რომ ადამიანის ტვინი ყველაზე კარგად მუშაობს მაშინ, როცა გადატვირთული არ არის.

იმ მომენტებში, როდესაც თითქოს არაფერს ვაკეთებთ, აქტიურდება ე.წ. „ნაგულისხმევი რეჟიმის ქსელი“ — ნეირონული სისტემა, რომელიც პასუხისმგებელია ისეთ ფუნქციებზე, როგორებიცაა: კრეატიული აზროვნება, თვითანალიზი, სტრატეგიული უნარები და პირადი მოგონებები.

შეგნებული მარტოობა და იძულებითი იზოლაცია

ჯებელლი ხაზს უსვამს: შეგნებული მარტოობა და იძულებითი იზოლაცია ორი განსხვავებული რამაა. იძულებითი იზოლაცია შესაძლოა მავნე იყოს, გამოიწვიოს სტრესი და ფსიქიკური მდგომარეობის გაუარესება. ხოლო შეგნებული მარტოობა — თუნდაც მოკლე პერიოდით — აუმჯობესებს:

  • კრეატიულობას
  • ფიქრის სიცხადეს
  • სტრესის მართვას
  • სოციალურ ურთიერთობებს

ასევე მნიშვნელოვანია, ვისთან ვატარებთ დროს: ადამიანები, რომლებიც ემოციურად ან ინტელექტუალურად ვერ გვამდიდრებენ, ხშირად უფრო დამღლელები არიან, ვიდრე მარტოობა.

„შემოქმედებითი მარტოობა“ მხოლოდ გენიოსებისთვის არ არის — ის ყველასთვის ხელმისაწვდომია. საკმარისია გამორთოთ ტელეფონი ნახევარი საათით და უბრალოდ გაისეირნოთ.