რატომ გვეშინია უცხო ზარების და როგორ დავძლიოთ ტელეფონის ფობია
ოფისის თანამშრომლების 62%-ს აქვს ტელეფონოფობია. შიშის წყარო თავად ტელეფონი კი არა, საუბართან დაკავშირებული მოლოდინებია. ამიტომ ზარების შიში ხშირია სოციალური შფოთვითი აშლილობის მქონე ადამიანებში. მაგრამ ეს შიში შეიძლება ჰქონდეთ მათაც, ვისთვისაც ხშირი საუბარი და საჯარო გამოსვლები ჩვეულებრივი რამ არის. გთავაზობთ ძირითად მიზეზებს, რის გამოც ზარი ხდება შიშის ფაქტორი მათთვის:
- პრაქტიკის ნაკლებობა. უკიდურესად ტელეფონოფობიურ თაობას მიეკუთვნებიან მილენიელები: 76% განიცდის შფოთვას ზარისგან.
- მცირე არავერბალური ინფორმაცია. გაწუხებთ, სწორად უგებთ თუ არა თანამოსაუბრეს და სწორად აღიქვამს თუ არა თქვენს სიტყვებს.
- კონტროლის ნაკლებობა. ტექსტური შეტყობინება შეიძლება გადაამოწმოთ, ხოლო სატელეფონო ზარი არის იმპროვიზაცია.
- წარსულის უარყოფითი გამოცდილება. ზარები ავტომატურად აღიქმება როგორც განგაშის სიგნალი (რაღაც მოხდა, როგორც ერთხელ) ან როგორც აგრესიის წყარო (კონფლიქტი ისევ განმეორდება, როგორც ადრე).
ზარების შიშის დასაძლევად, სცადეთ შემდეგი:
წარმოიდგინეთ თანამოსაუბრე მკაფიოდ, რათა გაგიადვილდეთ კონტაქტი.
წარმოაჩინეთ თავი ისეთ ადამიანად, რომელსაც არ ეშინია. ფსიქოლოგიაში ამას ჰქვია მოქმედების სტრატეგია: თუ გსურთ გახდეთ თავდაჯერებული, - ითამაშეთ.
ღრმა ნელი სუნთქვა (ააქტიურებს სიმპათიკურ ნერვულ სისტემას და ამშვიდებს), ღიმილი (თუნდაც ყალბი, დაგეხმარებათ) და ჟესტები.
შეცვალეთ თქვენი აზროვნება ზარებთან მიმართებაში. თუ ზარის წინ ნერვიულობთ, რომ სხვა ადამიანს არ სურს თქვენთან საუბარი, ან ეს შეურაცხმყოფელია თქვენთვის, იფიქრეთ იმაზე, თუ რამდენად ღირებულია მასთან საუბარი. ამას ხშირად ურჩევენ გაყიდვების პროფესიონალებს, რომლებიც ძალიან ბევრ მომხმარებელთან რეკავენ. აი, როგორ მუშაობს ეს: საკუთარი თავის ნაცვლად სხვების დახმარებაზე ფოკუსირება გამშვიდებთ და არღვევს შიშის ნეიროქიმიურ ჯაჭვს.
შეცვალეთ უარყოფითი აზრები ჯანსაღი აზრებით. დააკვირდით ავტომატურ აზრებს („აუცილებლად ვიტყვი რაღაც სისულელეს და ყველა იფიქრებს, რომ არაკომპეტენტური ვარ“), მოძებნეთ ლოგიკური შეცდომები („ეს სულაც არ მოხდება და ნაკლებად სავარაუდოა, რომ ხალხს ჩემში ეჭვი შეეპაროს“), დაფიქრდით. ჯანსაღი პასუხი ("შეცდომები ნორმაა"). ამის სწავლა შეგიძლიათ კოგნიტური ქცევითი თერაპევტის დ. ბერნსის წიგნიდან „ განწყობის თერაპია “.
დაგეგმეთ თქვენი საუბარი წინასწარ. შფოთვის შესამცირებლად საკმარისია თუნდაც მინიმალური გეგმა, რომელშიც მოფიქრებულია დასაწყისი და დასასრული. თუ ეს საკმარისი არ არის, შეეცადეთ წარმოიდგინოთ რას იტყვით და რას გიპასუხებთ თანამოსაუბრე, ჩაწერეთ და რამდენჯერმე გაიმეორეთ თქვენი ფრაზები.
უბრალოდ დარეკეთ. დაგეგმვის მინუსი ის არის, რომ საუბარი შეიძლება სხვაგვარად წარიმართოს. იმისათვის, რომ არ დაიბნეთ, მნიშვნელოვანია ივარჯიშოთ: რაც უფრო მეტ სცენარზე ფიქრობთ, მით უფრო მზად იქნებით საუბრის განვითარებისთვის. დაიწყეთ მარტივად: ისაუბრეთ არა რეალურ ადამიანთან, არამედ ბოტთან, ან ივარჯიშეთ ვინმესთან, ვისაც ბოლომდე ენდობით (დედა, მეგობარი, პარტნიორი).